Literatuurverwijzingen
De Koninklijke Nederlandse Zoutindustrie (KNZ) was een bedrijf dat op 18 juni 1918 werd opgericht. Klik op de link voor een korte beschrijving in de Nederlandstalige Wikipedia.
De CHG organiseerde in samenwerking met de NPT op 19 september 2014 een excursie naar AkzoNobel Industrial Chemicals, Hengelo met als titel: 'Van zout naar chemische producten: de bijna 100 jaar oude (voor)geschiedenis van Akzo Zout en Akzo Zout Chemie'(zie activiteiten 2014).
Klik hier voor een verslag van Ir. M.C.H. van Doorn van het symposium en excursie naar de AkzoNobel Industrial Chemicals in Hengelo.
Klik hier voor de slides van de presentatie van Dr. Seijer Troost, 'Het ontstaan en de groei van de N.V. Koninklijke Nederlandsche Zoutindustrie'.
In het Zoutmuseum in Delden (www.zoutmuseum.nl/) wordt onder meer aandacht besteed aan de zoutboringen in Twente en de verwerking van zout door de Koninklijke Nederlandse Zoutindustrie (KNZ), vanaf 1972 een onderdeel van Akzo. Klik hier voor de informatie op enkele borden zoals de zuivering en elektrolyse van zout alsmede de tijdlijn van de KNZ, respectievelijk Akzo en AkzoNobel, van 1918 tot 2008.
E.H. Boasson, ‘Mogelijkheden van een anorganisch-chemische industrie in Nederland’, Chemisch Weekblad 45, nr. 3 (1949) 33-43. Het artikel richt zich voornamelijk op de industriële verwerking van keukenzout, de keukenzoutelektrolyse en de mogelijkheden voor een soda-industrie in Nederland.
R.J. Forbes (Red.), Het zout der aarde. Samengesteld ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de NV Koninklijke Nederlandsche Zoutindustrie te Hengelo (Hengelo,1968).
Het is boek is antiquarisch nog verkrijgbaar.
D. J. Gerritsen, ‘Het zoutwinningsproces bij de Koninklijke Nederlandse Zoutindustrie’, Chemisch Weekblad 50, nr. 9 (1954) 159-166.
In Hengelo, waar de gehele zoutproductie van de K.N.Z. was geconcentreerd, werd zout gewonnen door middel van pekelwinning. Het oplossen en omhoog brengen vormt de eerste fase van het proces. Deze pekel bevat Mg en Ca en moet worden onthard door de z.g. pekelzuivering. In de laatste fase wordt het zout uit de gezuiverde pekel gewonnen door een proces van verdampen, centrifugeren en drogen. In dit artikel wordt elke stap beschouwd uit een oogpunt van de keuze tussen continue, semi-continue en discontinue uitvoeringsvorm.
Pauline Pijl, ‘De Zoutindustrie hetzelfde, maar toch anders. De Nederlandse zoutindustrie in het Interbellum’, Masterscriptie Universiteit Utrecht, 13 augustus 2013, 54 pagina’s. Als pdf-bestand te downloaden van de website van het Igitur Archief, het digitaal wetenschappelijk archief van de Universiteit Utrecht. De scriptie is opgesteld voor de master Politiek en Maatschappij in Historisch Perspectief.
R. Roordink, De Koninklijke Nederlandse Zoutindustrie: Zout uit de bodem van Twente, De geschiedenis van de KNZ 1918-1940. Verkorte en bewerkte versie van de doctoraalscriptie (Universiteit van Groningen): Een bloeiend bedrijf in een wisselende conjunctuur. De geschiedenis van de KNZ 1918-1940(Enschede 1984). De scriptie is geplaatst op de website van het Historisch Centrum Overijssel.
Dr. L. R. Sinnige, De zout-industrie in Nederland, in: Chemisch Weekblad, 25e jaargang, no. 29, 21 juli 1928, p. 450-451. Uitgebracht ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van Nederlandse Chemische Vereniging. Klik hier voor beide pagina’s.
Dr. Seijer Troost, Koninklijk Zout. Ontstaan en groei van zout en basis chemie in de twintigste eeuw. Akzo-Nobel Nederland BV, Amersfoort, 2007, 396 blz. Klik hier voor meer informatie over het boek op de website van de Federatie Industrieel Erfgoed Nederland.
