- Dr. ir. Angenitus Martinus (Martin) de Wild (1899-1969) was chemicus en schilderijenonderzoeker.
In het Chemisch Weekblad van 25 april 1969, p. 31, stelde Dr. H.W. Talen de volgende necrologie op:
Op 31 maart 1969 overleed te Apeldoorn Dr. ir. A. Martinus de Wild. Hij was 70 jaar.
Hoewel hij niet betrokken was bij de verfindustrie of bij het schildersambacht, heeft Dr. de Wild als restaurateur van schilderijen van “verf” zijn levenswerk gemaakt. Met de bedoeling zijn werkkring te vinden in het door zijn vader in ’s-Gravenhage opgerichte restauratieatelier, studeerde De Wild scheikundige technologie in Delft. In 1928 promoveerde hij met lof op een bij Prof. F.E.C. Scheffer bewerkt proefschrift “Het natuurwetenschappelijk onderzoek van schilderijen”. Het proefschrift beschrijft onder andere een aantal microanalyse-methoden voor het onderzoek van pigmenten. Daarnaast wordt aan de hand van onderzoeken aan een groot aantal oude schilderijen een historisch overzicht gegeven van het gebruik van pigmenten in de schilderkunst, wat van groot belang is voor de datering van schilderijen.
Nu het wetenschappelijke onderzoek van de in de schilderkunst gebruikte grondstoffen, ook in Nederland, met moderne methoden wordt aangepakt, vormt het proefschrift nog steeds een waardevolle aanvulling voor dit onderzoek. Veel bekendheid verwierf De Wild in de jaren 1947-1949 als medewerker aan een gerechtelijk onderzoek van een aantal schilderijen, waarbij de rechtbank de vraag stelde: “of deze schilderijen zijn ontstaan in de tijd van Johannes Vermeer en Pieter de Hoogh, dan wel in onze tijd, en in het laatste geval, of deze schilderijen kunnen zijn van de hand van Van Meegeren”.
Een wetenschappelijk verslag van dit onderzoek verscheen in het Chemisch Weekblad 45, 269 (1949). Inmiddels was het particuliere “Laboratorium voor Restauratie en Onderzoek van Schilderijen Dr. Ir. A. M. de Wild” in ’s-Gravenhage tot ontwikkeling gekomen als een met alle moderne hulpmiddelen — waarvan vele van eigen vinding — uitgerust instituut, dat zich tot ver over onze grenzen een grote naam verwierf. Met name uit het Verenigd Koninkrijk kwamen vele opdrachten van eigenaars van particuliere collecties in ‘’Castles” en “Stately Homes”, waar De Wild dikwijls logeerde om de werkzaamheden ter plaatse uit te voeren.
Toen hij het enige jaren geleden wat rustiger aan wilde doen, werd het laboratorium in Den Haag opgebroken, en verhuisde hij naar Apeldoorn. Ook in zijn nieuwe woning richtte hij een ruimte in voor zijn werk, dat hij tot het laatste toe heeft voortgezet. - Zie verder:
Het proefschrift ‘Het natuurwetenschappelijk onderzoek van schilderijen’ (82 MB) van A.M de Wild is te downloaden van de TU Delft Repository.
Esther van Duijn, Dr. Ir. Angenitus Martinus de Wild, Schilderijenrestaurator, chemicus, onderzoeker, kunstkenner en docent. Artikel uit 2007, te downloaden via www. academia.edu.
Esther van Duijn and Mireille te Marvelde, ‘The Art of Conservation VII: Hopman and De Wild: The historical importance of two Dutch families of restorers’, The Burlington Magazine, Vol. 158, October 2016, p. 812-823. Te downloaden via www. academia.edu of via JSTOR.
___________________________________________________________________________
Datum 22-10-2023
