- Prof. dr. ir. L.L. van Reijen (1920-2023) was van 1945 tot 1965 werkzaam bij het Koninklijke Shell Laboratorium in Amsterdam en van 1966 tot 1985 hoogleraar fysische chemie aan de Technische Universiteit Delft.
- Louis Laurens (Lou) van Reijen werd op 25 februari 1920 te Breda geboren. Nadat hij in 1936 in Breda zijn HBS-opleiding had voltooid, begon hij aan de studie natuurkunde aan de Technische Hogeschool (TH) in Delft. Hij studeerde in 1941 af bij de hoogleraar theoretische natuurkunde prof. dr. R. Kronig, die de ontwikkelingen in de kwantummechanica volgde en de toepassing daarvan op moleculen en moleculaire spectra. Van Reijens afstudeeronderwerp betrof de toepassing van Röntgenografische Fourieranalyse en werd begeleid door de chemicus ir. J.J. de Lange, die door het Shell Laboratorium in Delft was gedetacheerd. Tijdens het afstuderen werd de eerste stap gezet richting de chemie en het latere Shell Laboratorium in Amsterdam (KSLA). Van 1940 tot 1945 was hij theoretisch assistent bij de toenmalige Röntgenafdeling van de TH en de Technisch-Physische Dienst (TPD).
- In het najaar van 1945 trad Van Reijen in dienst bij de KSLA. Daar werkte hij successievelijk onder leiding van ir. J.J. de Lange, dr. G.C.A. Schuit, dr. J.H. van der Waals en dr. ir. E.L. Mackor. De volgende onderwerpen kwamen daarbij aan de orde: Röntgendiffractie, elektronendiffractie, elektronenmicroscopisch onderzoek van problemen uit de olie-industrie, onderzoek van fysische en theoretische aspecten van de katalyse en onderzoek van magnetische en half-geleidingseigenschappen van katalysatoren. In het hoofdstuk Heterogene katalyse in De geschiedenis van de scheikunde in Nederland, deel 3, wordt het mede door Van Reijen uitgevoerde onderzoek van de KSLA van de mierenzuurontleding over metalen en oxides uit de jaren zestig uitvoerig toegelicht.
- In 1959-1960 verbleef Van Reijen één jaar in het laboratorium van de Shell Development Company te Emeryville, Californië. Daar raakte hij vertrouwd met de theorie en de praktijk van elektronenspinresonantie (ESR). Deze uitzending vormde de basis voor zijn promotieonderzoek. Op 16 juni 1964 promoveerde Van Reijen bij prof. dr. G.C.A. Schuit in Eindhoven op het proefschrift ‘Electron spin resonance studies of pentavalent and trivalent chromium’. Het proefschrift is te downloaden van de website van de Technische Universiteit Eindhoven. De toepassing van de ESR op het onderzoek aan katalyse en katalysatorbereiding leidde tot de identificatie van valenties en omringingen van de metaalionen in de oppervlakken van katalysatoren.
- Bij Koninklijk Besluit van 18 maart 1966 werd Van Reijen benoemd tot gewoon hoogleraar in de Afdeling der Scheikundige Technologie te Delft om onderwijs te geven in de fysische scheikunde. Tot de onderwijstaak behoorde het geven van het verplichte kandidaatscollege chemische binding. Op 1 maart 1967 hield hij de intreerede ‘Onzekerheid en zekerheid in de scheikunde’. De rede is te downloaden (28.7 MB) van de TU Delft Repository en daarin gaat hij in op wat de kwantumchemie kan bijdragen aan de anorganische chemie. Proefschriften van 12 van zijn promovendi in de periode 1970 tot 1988 zijn te downloaden van de TU Delft Repository. Onderzoek aan katalytische werkende metaalionen zoals ijzer, nikkel, kobalt en chroom vormde de leidraad. Een aantal van zijn publicaties is digitaal beschikbaar op de website Researchgate. Op 2 april 1985 hield hij de uittreerede ‘Ontdekkingsreis in de chemie’, ook te downloaden van de TU Delft Repository (24.7 MB). Hij beschrijft daarin zijn carrière in de chemie en dat hij zichzelf nog altijd als een fysicus in de chemische wereld beschouwde.
- Lou van Reijen overleed op 103-jarige leeftijd op 23 april 2023.
____________________________________________________________________________________________
Datum 11 maart 2020, aangepast 25 april 2023
