Prof. ir. Cornelis Maria van den Bleek (1943-2023) was van 1989 tot 2002 hoogleraar chemische reactorkunde aan de Technische Universiteit Delft (TUD).- Cornelis (Cor, Cock) van den Bleek werd op 23 februari 1943 geboren in Rotterdam. Na de middelbare school ging hij in 1961 scheikunde studeren aan de TUD. De studie verliep voorspoedig en in de zomer van 1966 studeerde hij als chemisch technoloog af.
- Tot 1989 was hij verbonden als universitair (hoofd)docent aan de vakgroep chemische procestechnologie onder leiding van prof. P.J. van den Berg. Met A.W. Gerritsen stelde hij het leerboek ‘Vraagstukken chemische reactorkunde; ontleend aan het college m3 chemische reactorkunde’ in 1982 samen. Latere edities volgden. De vakgroep werkte onder meer aan de bestrijding van luchtverontreiniging door bewerking van de afvalstromen. In het Chemisch Magazine van oktober 1989 (p. 601-604) beschreven Van den Bleek en Gerritsen de lopende onderzoeken: (1) tuinbouwafgassen als CO2-bron na NOx-verwijdering, (2) zwavelafvangst bij wervelbedverbranding, (3) H2S verwijdering bij kolenvergassing en (4) thermische reductie van chloorhoudend afval. Voor het katalytisch gereinigd rookgas als CO2-bron in de tuinbouw kreeg Van den Bleek in 1995 gedeeld de Machevo Technologie Prijs (zie Chemisch Weekblad van 1 juli 1995, p. 4.)
- In oktober 1989 werd Van den Bleek, samen met Jacob Moulijn, benoemd tot hoogleraar chemische reactorkunde als opvolgers van prof. Van den Berg. Op 24 oktober 1990 hield hij de intreerede ‘Over reactoren... kunde, kunst of chaos?’. De rede is te downloaden van de TU Delft Repository (45 MB). Om de problemen in wervelbedreactoren op te lossen stelde hij het gebruik van de chaostheorie voor, wat de wenkbrauwen deed fronsen van collega’s. Het illustreerde wel het onderzoek van Van den Bleek waarin hij streefde chemische processen te modelleren opdat die zouden verlopen met meer opbrengst en minder afval. J.R. (Ruud) van Ommen, een van zijn afstudeerstudenten in 1997, stelde een andere wiskundige bewerking voor. Dat leidde tot de ontwikkeling van een detectiesysteem in wervelbedreactoren waarop Van Ommen in 2001 bij Van den Bleek promoveerde met het proefschrift ‘Monitoring Fluidized Bed Hydrodynamics’. A. Schrauwers beschreef in 2004 in Delft Outlook de gang van het onderzoek als 'Moving closer to the edge thanks to chaos'.
- Het vakgebied reactorkunde, met de bijdrage die Van den Bleek daaraan leverde, staat uitvoerig beschreven in hoofdstuk 8 van het boek ‘Een eeuw chemische technologie in Nederland’ van Ton van Helvoort en Ernst Homburg (Stichting Hoogewerff-Fonds, Delft, 2021). In 1998 trad Van den Bleek toe tot het bestuur van de Stichting Hoogewerff-Fonds en vervulde van 2000-2006 het voorzitterschap.
- Van den Bleek was gewild bij afstudeerders en promovendi. Hij was (co)promotor van 30 proefschriften in de periode 1991-2008. Die zijn te downloaden via de TU Delft Repository. Ook 11 artikelen, waarin hij coauteur was, van zijn vakgroep zijn digitaal beschikbaar. ‘Onderzoek doen is net schaken’ luidde de kop van een interview in het universiteitsblad TU Delta van 6 juni 2002. Daarin kondigde hij zijn afscheid in oktober 2002 aan. In 2003 verscheen het ‘Festschrift for Prof. Cor M. van den Bleek’ in Chemical Engineering Journal no. 96. Het werd samengesteld door M.O. Coppens, J.R. van Ommen & J.C. Schouten. Daarin werd naast bovengenoemd milieuonderzoek met name de bestudering van het transport van gas en vaste stof in gefluïdiseerde reactorbedden genoemd.
- Van den Bleek was getrouwd met Rieneke van den Eijnden. Het paar woonde jarenlang in Nootdorp bij Delft en verhuisde later naar Son en Breughel in Brabant. Daar overleed hij op 23 december 2023 op 80-jarige leeftijd. De overlijdensadvertentie namens de familie verscheen in een aantal kranten en is opgenomen op de website Mensenlinq. Op de website Hommage Uitvaarten lieten oud-medewerkers en collega’s zich loffelijk uit over de persoon en onderzoeker Cock van den Bleek.
_________________________________________________________________________
Datum 4-1-2024
