- Prof. dr. Cornelis (Cees) Veeger (1929-2018) werd op 26 augustus 1929 geboren in Amsterdam. In 1947 begon hij met de studie scheikunde aan de Universiteit van Amsterdam (UVA). Na het behalen van het kandidaatsexamen in 1950 werd de studie enkele jaren onderbroken voor een functie op een laboratorium van Philips-Duphar. In 1958 werd de doctoraalstudie afgerond. Twee jaar later, op 14 december 1960, volgde de promotie bij prof. dr. E.C. Slater op het proefschrift: ‘Reactiemechanisme van Diaphorase’ (zie vermelding in het Album Academicum van de UvA). Na de promotie werkte hij als postdoc onder meer op de University of Sheffield.
- Met ingang van 1 januari 1964 werd Veeger benoemd tot de eerste hoogleraar biochemie aan de Landbouwhogeschool Wageningen, later de Universiteit Wageningen. Zijn oratie ‘Op zoek naar biochemie’ is gedateerd 25 februari 1965 maar volgens krantenberichten (Zie KB/Delpher) uitgesproken op 2 maart. De oratie is te downloaden van het Wageningen UR E-depot. Veeger was tot zijn emeritaat in 1996 hoogleraar biochemie in Wageningen. Hij was promotor van 58 promovendi en is opgenomen in de Chemistry Tree. Proefschriften van zijn promovendi met fundamenteel onderzoek aan enzymen, uitgevoerd tussen 1969 en 2002, zijn gedigitaliseerd en te downloaden van de Library Catalogue van de Universiteit Wageningen. In PubMed zijn 181 publicaties met zijn naam opgenomen.
- Enzymatisch onderzoek goed passend bij de Universiteit van Wageningen werd eveneens uitgevoerd zoals met hydrogenases voor het vinden van alternatieve energie en met nitrogenases voor stikstoffixatie. Zie over het eerste onderwerp het artikel ‘Enzymatische vorming en oxidatie van H2’ dat Veeger samen met S.G. Mayhew publiceerde in het Chemisch Weekblad van juli 1976 (p. 377-379). En over het tweede onderwerp de Proceedings van het in 1983 in Nederland gehouden internationale symposium ‘Advances in Nitrogen Fixation Research’ waarvan hij editor was.
- Veeger kreeg landelijke bekendheid door de ‘Vasolastine zaak’. Door de farmaciefabrikant Enzypharm werd dit veronderstelde enzymatische middel tegen onder meer reuma op de markt gebracht. Onderzoek in 1975 in Wageningen toonde echter geen enzymatische activiteit en dit maakte Veeger wereldkundig. Het leidde tot een proces dat de fabrikant verloor, maar daarvoor was wel het een en ander aan vooraf gegaan. Veeger hield echter voet bij stuk ondanks de op hem uitgeoefende druk. De rechtszaak haalde de pers (zie KB/Delpher).
- Veeger was tijdens zijn carrière actief in Nederlandse biochemische commissies en werkgroepen. In 1989 werd aan de Wageningse Universiteit door enkele moleculair gerichte vakgroepen een Centre for Biomolecular Sciences (CBS) opgericht om de biomoleculaire krachten te bundelen. Veeger fungeerde als voorzitter van dit centrum (zie Chemisch Weekblad van 11 mei 1989). Hij was (mede)organisator van internationale congressen en jarenlang een van de managing editors van het tijdschrift European Journal of Biochemistry (nu FEBS Journal).
- Het ging Veeger niet alleen om biochemisch onderzoek maar hij verzorgde cursussen aan andere universiteiten en gaf ook zijn mening over de herstructureringen van het wetenschappelijk onderwijs zoals over ‘de wet Posthumus’ in de jaren zeventig. Die wilde hij wel positief beoordelen maar hij maakte zich zorgen over de experimentele kant van de opleiding (zie Chemisch Weekblad van 21 april 1972). In een interview door Bert Bosker onder de kop ‘Geen onderzoek meer doen’ in het Chemisch Weekblad van 18 februari 1993 uitte Veeger zijn ongenoegen over het Nederlandse systeem met de ambtelijke bemoeizucht en meer zaken die hem van het onderzoek afhielden. In zijn afscheidsrede op 9 februari 1996 hekelde hij het beleid van de Wageningse universiteit zoals weergegeven in een bericht in het Chemisch Weekblad van 2 maart 1996. Zijn afscheid zou meer reuring geven toen hij zijn werkkamer moest opgeven.
- Veeger werd benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en in februari 1993 werd aan hem een eredoctoraat uitgereikt door de Economische Universiteit van Poznan in Polen.
- Cees Veeger was getrouwd en had vier kinderen. Hij overleed op 13 februari 2018 in zijn woonplaats Wageningen op 88-jarige leeftijd. Prof. dr. Willem van Berkel publiceerde namens de werkgroep Biochemie van de Wageningse Universiteit het In memoriam: Belhamel Cees voorzien van twee foto’s op de website C2W van maandag 26 februari 2018. Naast een korte beschrijving van zijn wetenschappelijke carrière komt daarin ook zijn recalcitrante karakter uitgebreid ter sprake.
__________________________________________________________________________________
Datum: 6-3-2018
