Prof. dr. ir. Johannes (Jan) Wilhelmus Huybert Uytenbogaart (1897-1964) bekleedde diverse functies in het bedrijfsleven en bij TNO en was van 1941-1964 buitengewoon hoogleraar mechanische technologie aan de Technische Hogeschool Delft (nu TU Delft), zie de korte biografie in de Nederlandstalige Wikipedia.- Uytenbogaart promoveerde op 11 januari 1929 bij prof. dr. ir. H.I. Waterman in Delft op het proefschrift ‘Bijdrage tot de kennis der koolstofafzetting bij het "cracken"’. Het proefschrift is opgenomen in het TU Delft Institutional Repository en als pdf-bestand (63.9 MB) te downloaden.
- Dr. ir. J.W.H. Uytenbogaart werd in 1941 benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de afdeling der werktuigbouwkunde en scheepsbouwkunde en de afdeling der scheikundige technologie aan de Technische Hogeschool te Delft om onderwijs te geven in de mechanische technologie. Dat werd als zodanig aangekondigd in het Chemisch Weekblad 38 (1941) p. 226. Met daarbij de volgende korte biografie:
Uytenbogaart werd op 5 februari 1897 te Utrecht geboren. In 1921 behaalde hij aan de Technische Hogeschool te Delft het diploma voor scheikundig ingenieur met lof. Gedurende zijn studietijd was hij assistent bij de Afdeling voor Chemische Technologie onder leiding van prof. dr. ir. H.I. Waterman. In 1928 promoveerde hij tot doctor in de Technische Wetenschap op een proefschrift getiteld ‘Bijdragen tot de kennis der koolstofafzetting bij het "cracken"’. Na zijn afstuderen werkte hij in de grootindustrie in verschillende landen, o.a. bij de Staatsmijnen in Limburg, de Algemene Kunstzijde Unie, de Vereinigte-Glanzstoff-Fabriken, de North American Rayon Corporation, de Amerenka en de Nederlandsche Maatschappij tot Exploitatie van petroleumbronnen in Nederlands-Indië. Bij verschillende van die industrieën heeft hij een leidende functie bekleed. - Op 26 juni 1941 aanvaardde hij het ambt van buitengewoon hoogleraar met het uitspreken van een rede over ‘Natuurlijke en synthetische vezels’. En besprak daarin de natuurlijke grondstoffen, de half-synthetische grondstoffen en de geheel synthetische grondstoffen. In Delft gaf hij leiding aan de werkgroep mechanische textieltechnologie. Onderzoek naar en het uitwerken van methoden gericht op het restaureren van oud textiel werd uitgevoerd. In 1956 verscheen daarover het artikel ‘The Restoration and Preservation of Old Fabrics: A New Method of Mounting on a Rigid Backing’ van R. Sieders, J.W.H. Uytenbogaart en J.E. Leene in Studies in Conservation, Vol. 2, No. 4 (1956), pp. 161-169.
- Op 8 januari 1960 werd het Laboratorium voor Textieltechniek en Vezeltechnologie officieel in gebruik genomen. Met als doelstelling de bestudering en onderzoek van vraagstukken samenhangende met de productie van textielmaterialen. Op de website Brabants Erfgoed wordt de geschiedenis van de ‘Textiel en TH Delft’ in detail beschreven.
- Van 1952 tot zijn overlijden in 1964 was Uytenbogaart bestuurslid van de Stichting Hoogewerff-Fonds en was voorzitter vanaf 1961. Hij bleef naast zijn buitengewoon hoogleraarschap tot 1957 werkzaam bij de Bataafse Petroleum Maatschappij. Bijgevoegde foto (met dank aan P.Th.L.M. van Woerkom) stond in het fotoalbum dat hij aan zijn medewerkers schonk bij zijn afscheid.
- Uytenbogaart wordt gememoreerd voor zijn rol tijdens de Tweede Wereldoorlog in de geschiedenis van de afdeling chemische technologie van de TU Delft. Hij overleed op 67-jarige leeftijd op 7 december 1964 te Wassenaar. In het Chemisch Weekblad van 12 december 1964 en in diverse kranten verscheen een kort overlijdensbericht (zie: KB/Delpher). Meer detail over zijn leven en rol tijdens de Tweede Wereldoorlog staat in onderstaand artikel in Delft Integraal.
- P.Th.L.M. van Woerkom, ‘Deskundig, heldhaftig en vergeten. De V2 en het dubbelleven van prof. J.W.H. Uytenbogaart’, Delft Integraal, 2004-2, p. 30-35. Het artikel is opgenomen in de TU Delft Institutional Repository.
__________________________________________________________________________________
Aangepast 21-1-2022
